Dziewczyna prowadzi Cię w milczeniu przez ulice miasta. Kiedy próbujesz o coś zapytać, zbywa Twoje pytania, mówiąc, że na razie lepiej milczeć. Roglądasz się dookoła. Rzeczywistość Miasta wygląda zupełnie inaczej niż poza murem. Wygląda tak, jakby nadal była połowa, a nawet początek 21 wieku. Ludzie nadal poruszają się po mieście samochodami, mieszkają w starych kamienicach i rozmawiają przez telefony komórkowe. Słyszysz szum samochodów i zapach ich spalin. Ludzie rozmawiają, biegną gdzieś w pośpiechu. Starasz się uważać gdzie prowadzi Cię dziewczyna, ale nie możesz powstrzymać się przed rozglądaniem się by zobaczyć świat, który na początku 22 wieku żyje tak, jak żyli ludzie jakieś 100 lat wcześniej.
Po kilku minutach stajecie przed wejściem do kamienicy.
- Tu mieszkam- mówi dziewczyna- choć, opowiem Ci co trzeba zrobić, a potem musisz ruszać, nie zabawisz tu długo.